 گزارش
اداره كل تامين اجتماعي نيرو هاي مسلح استان البرز با افتخار خدمتگزار بازنشستگان نيرو هاي مسلح مي باشد
 به همت اداره كل تامين اجتماعي نيرو هاي مسلح و مشاركت كانون بازنشستگان سپاه پاسداران استان البرز و همكاري لشكر 23 تكاور ارتش جمهوري اسلامي ايران و اداره كل حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس استان البرز برنامه جٌنگ پاسدار و جٌنگ جانباز به مناسبت اعياد شعبانيه در كرج برگزار گرديد.... 2 مرداد 1390-11:48:48 ادامه مطلب |
|
|
 سخنراني
سردار باقرزاده : شهيد «عباس عاصمي» رزمنده گمنام دفاع مقدس و عاشق شهادت بود
رئيس بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهاي دفاع مقدس گفت: شهيد «عباس عاصمي» رزمنده گمنام دفاع مقدس و پاسداري منضبط، دلسوز، پيگير، جدي و عاشق شهادت بود.
سردار سيدمحمد باقرزاده در خصوص شهادت فرمانده اطلاعات سپاه عليبنابي طالب (ع) استان قم شهيد «عباس عاصمي» و همرزمانش اظهار داشت:... 1 مرداد 1390-12:25:40 ادامه مطلب |
|
|
 يادداشت
سؤالي كه خواب را از سر همه پراند
چند نفر نياز داريم كه داوطلبانه وارد معبر بشوند و احتمال برخورد با مين زياده، اونايي كه داوطلب ميشن دستشون رو ببرن بالا.
از نيمه شب گذشته بود حدود ساعت 2 يا 3 شب بود با صداي برپا - برپا از خواب پريدم و به دستور فرمانده گروهان شهيد «داوود دانايي» بهخط شديم .
زمستان 62 آبادان منطقه بريم (قبل از عمليات خيبر) در يك مدرسه راهنمايي بوديم.... 1 مرداد 1390-12:07:12 ادامه مطلب |
|
|
 خاطره
قطعنامه 598 / 10صبح، حياط هوا خوري، زندان تكريت؛ 27 تيرماه 1367
در گذر ايام متوجه شديم كه جنگ خسته شده است، قبل از اسارت نيز يكي از بحثهاي داغ بچهها وقت بيكاري موضوع پايان جنگ بود، نه در جبههها كه در پشت صحنه جنگ، آدمهاي كه هيچوقت پا به جنگ نگذاشته بودند، از ترس اينكه مبادا يك روز مجبور بشوند بخاطر حفظ مقام و دنياطلبي، افتادن از پست و منصب، راهي جنگ بشوند، ازين سو مدام با شگردي خاص در به در دنبال ختم جنگ بودند، از آقا زادهها گرفته تا همه كساني كه ميتوانستند، بيمار و پير و سالخورده نبودند، توان رفتن به جنگ را داشتند،... 1 مرداد 1390-11:39:45 ادامه مطلب |
|
|
 گفتگو
دوست دارم با ويلچر پيش خدا بروم
اصلا دلم نمي خواهد خوب بشوم، دوست دارم به همين شكل و با ويلچر نزد خدا بروم ولي زودتر، چون بدنم ديگر توان ندارد.
عباس (ع) دل آرام عرصه زندگي است، آرام جان برادر است، حيات بدون عباس بي معناست، زندگي بدون ابوالفضل (ع) ميان تهي است و آسمان و زمين بي قمر بني هاشم تاريك و ظلماني است.... 1 مرداد 1390-11:32:53 ادامه مطلب |
|
|
 عمومي
جمعه سرخ رمضان
تاريخ شفاهي دفاع مقدس مملو از خاطرات حوادث تلخ و شيرين است كه هر كدام از اين رويدادها تاثيرات عميقي را بر اجتماع، سياست و فرهنگ گذاشته است و برخي از آنها ابعاد ملي و بعضي نيز جهاني يافته اند، يكي از اين وقايع بمباران شهر همدان در 25تير ماه 1361 توسط جنگنده هاي عراق در راهپيمايي روز جهاني قدس است، در اين روز نماز جمعه شهر همدان در استاديوم آزادي اين شهر بمباران شد و شهداي زيادي به همراه داشت.... 1 مرداد 1390-10:57:08 ادامه مطلب |
|
|
 مصاحبه
روايت صادق خرازي از روند پذيرش قطعنامه ۵۹۸
ايران محق است كه به عنوان قرباني تجاوز موضوع غرامت را پيگيري كند. گزارش دبيركل وقت سازمان ملل در پاييز ١٣٧٠ مبني بر اينكه عراق مسووليت جنگ را بر عهده دارد زمينه لازم براي دريافت خسارتهاي وارده بر كشورمان در طول ٨ سال جنگ را فراهم كرده است اگرچه دبيركل در همان گزارش به نحوي خواستار عدم پيگيري موضوع شده است.... 1 مرداد 1390-10:47:06 ادامه مطلب |
|
|
 يادداشت
نامه همسر شهيد چراغي به شوهرش / نامه بنويس، نترس از اينكه جوهر خودكارت تمام شود
از شما مي خواهم موقع نامه نوشتن، مرا راهنمايي كني، چون به قول امام، شما در خيل كارواني هستيد كه به مقصد نزديك شده ايد، ولي ما هنوز اندر خم يك كوچه ايم. در هر صورت، من تو را بيشتر از آنچه كه فكرمي كني مي شناسم. به اميدي روزي كه تمام مردان و زنان حزب الله به آخرين خط كمال برسند.... 1 مرداد 1390-10:43:11 ادامه مطلب |
|
|
 گزارش
قربانيان شيميايي استان كرمانشاه؛ اسناد گمنام مظلوميت يك ملت
سئوال اين است كه آيا قرار است زرده، نسار ديره، نودشه و ساير مناطق شيميايي شده استان كرمانشاه را فراموش كنيم؟ آيا زرده به فراموشخانه اذهان عمومي مي رود و آنجا جزيره گمنامي جاودانه است؟
آخرين روز تير ماه 1367 بود كه روستاي زرده از توابع شهرستان دالاهو استان كرمانشاه كه آن زمان 1141 نفر جمعيت داشت توسط رژيم بعثي صدام بمباران شيميايي شد و بر اين اثر 275 نفر از ساكنان اين روستا كه بيشتر آنان زنان و كودكان بودند، شهيد شدند.... 1 مرداد 1390-10:09:18 ادامه مطلب |
|
|
 خاطره
يك ربع مانده به شهادت
با بيست نفر از دوستان جيرفتي در بستان همكار بودم. هر جا كه ميرفتيم، با هم بوديم. بين ما دوستي و صميميت زيادي پديد آمده بود.
يك روز كه از رقابيه به استراحتگاه برگشته بودم تا نماز بخوانم...
با بيست نفر از دوستان جيرفتي در بستان همكار بودم. هر جا كه ميرفتيم، با هم بوديم. بين ما دوستي و صميميت زيادي پديد آمده بود.... 30 تير 1390-10:42:39 ادامه مطلب |
|
|
|